تولد آقا کوچولو

پسرک نازنین من...بهرادم

روزی که تصمیم گرفتم کودک دیگری داشته باشم اصلا باور نمی کردم که بتونم اون رو هم به اندازه بردیا دوست داشته باشم , اما خدا تو رو آنقدر مهربون آروم صبور و دوست داشتنی آفریده که نمیشه عاشقت نبود , اونم درست به اندازه بردیا..تو در بیمارستان امام حسین مشهد به دنیا اومدی.اسم خانم دکتری که به دنیا اومدنت رو برام آسونتر کرد , دکتر طوبی موقر مقدم عزیز بود.با اینکه بدون تحقیق قبلی رفتم پیششون ولی فوق العاده ازشون راضی بودم.کارشوم و مهربونیشون عالی بود.تو ظهر به دنیا اومدی.وقتی اولین بار دیدمت سفید سفید بودی.دکتر تو رو به بقیه نشون داد و گفت ببینین چقدر سفیده.وقتی اولین بار بهت شیر دادم با خودم گفتم چقدر شبیه بردیا.بردیا هم از دیدنت خیلی ذوق زده بود.شب اول توی بیمارستا خاله حاتی کنارمون بود.بینیت بند شده بود و خوب نمیتونستی شیر بخوری و خاله همش استرس داشت.تو شدیدا تو دل برو بودی و خیلی آروم...

روز سوم زرد شدی و دکتر گفت که باید بیست و چهار ساعت زیر دستگاه باشی.اما بابایی قبول نکرد.چون زردی بردیا موقع تولدش شدیدتر بود و زردی تو اندازه وقتی بود که بردیا خوب محسوب میشد.بنابراین دوباره بردیمت دکتر.دکتر فخرایی برات یه قطره گیاهی نوشت که با همون زردیت کلا بر طرف شد...

الان واسه خودت مردی شدی

.: پسرک شیرین من بهراد تا این لحظه ، 8 ماه و 20 روز سن دارد

میشینی ,چهار دست و پا میری و دوتا دندوت خوشگل داری

فعلا بسه بریم سراغ عکسات عسل خان من